aaligoli 
مقدمه:
هدف گذاریهای جاه طلبانه خودروسازان برای دستیابی به سطوح بالاتر راندمان و کاهش انتشار آلاینده ها در خودروهای تولیدی جهت تطابق با استانداردهای سخت گیرانه آینده مصرف سوخت و آلاینده ها، رقابت شدیدی را در ابداع تکنولوژیهای جدید بین شرکتهای بزرگ موجب شده است. بنا برهدف گذاری اتحادیه اروپا برای سال 2020 ، میانگین انتشار دی اکسیدکربن خودروهای این منطقه تا آن زمان باید به 95گرم برکیلومتر برسد، و دولت چین نیز عدد 117گرم برکیلومتر را برای سال 2020 اجباری اعلام کرده است. ازطرف دیگر، مشکلات بسیاری بر سر راه دستیابی به این اهداف وجود دارند:
1- به نظر میرسد تکنولوژی موتورهای درونسوز به درجه ای از کمال رسیده است که افزایش قابل توجه راندمان این موتورها (مخصوصا انواع 3 و 4 سیلندر اقتصادی) درکوتاه مدت ناممکن باشد.
2- استفاده از الکتریسیته جهت بازیافت انرژی های هدررونده (چه بصورت انواع سیستمهای هیبرید و چه در خودروهای تمام الکتریکی) که تنها راه حل کنونی را تشکیل میدهد نیز معایب و کاستیهای فراوانی دارد: باطریهای موجود (مورد نیاز برای ذخیره انرژی) دارای چگالی انرژی پایینی هستند٬ همچنین سنگین٬ گران و حجیم بوده و شارژ آنها بسیار وقتگیر است. جهت ساخت باطریها و اجزای موتورهای الکتریکی٬ به عناصر کمیابی نیاز است که بسیار سمی و آلاینده هستند و هم استخراج و هم بازیافت آنها٬ بسیار دشوار بوده و خود به انرژی زیادی نیاز دارد (همچنین تولید اکثر این عناصر انحصارا دراختیار چین است که مصرف بیشتر آنها٬ موجب افزایش وابستگی کشورهای صنعتی شده و در قدرت سیاسی این کشور تاثیرگذار است). تکنولوژی ساخت و همچنین تعمیرونگهداری خودروهای هیبرید الکتریک بسیار بالا بوده و این سیستم ها شدیدا پیچیده اند و در نتیجه درهمه جای جهان قابل استفاده نیستند. تحقیقات آکادمیک نشان میدهد که خودروهای الکتریکی موجود در اروپا در طول عمرخود(از قبل از ساخت تا بازیافت) بین 10% تا 24% بیش از خودروهای معمول٬ موجب افزایش پدیده گرم شدن زمین میشوند. مقدار زیادی از الکتریسیته مورد استفاده برای شارژ این خودروها (بویژه در چین و امریکا) از سوزاندن زغال سنگ تولید می شود که خود آلایندگی بسیار بالایی دارد.
