
در صنعت خودروسازی، بخصوص خودروهای دو دیفرانسیل آفرودی دارای ساختار شاسی مستقل (Body on Frame) دو فاکتور متضاد استحکام و انعطاف در کنار یکدیگر قرار میگیرند. به این معنا که شاسی خودرو مورد نظر باید ضمن داشتن مقدار معینی از استحکام، دوام و مقاومت، در عین حال باید اندکی منعطف و شکل پذیر باشد تا در گذر از بیراههها و ناهمواریهای نامتعارف در ترکیب با سیستم زیربندی (تعلیق) و تایرهای خودرو، قابلیت جذب ضربات و مانورپذیری را افزایش داده و آسایش کابین و سرنشینان را تامین کند.
اینجا است که پای تکنولوژی روز و علوم مرتبط به متالوژی به صنعت خودروسازی باز میشود. جایی که شرکتهای بزرگ صنعتی نظیر گروه پاسکو (POSCO Group) و KG موبیلیتی (KGM) یا همان سانگیانگ موتور سابق) با یکدیگر دست همکاری میدهند. صنایع خودروسازی ایلیا با معرفی خودروی موسو گرند-خان، پیکاپ کرهای به بازار ایران این تکنولوژی را در اختیار مصرف کنندگان قرار داده است.
ss11.webp
وجود شاسی مستقل و درجه اهمیت آن
به هنگام معرفی نسل جدید محصولات سانگیانگ (KGM) در سال ۲۰۱۷، این شرکت به واسطه سابقه درخشانی که در میان خودروسازان کره جنوبی در زمینه طراحی و تولید خودروهای دو دیفرانسیل آفرودی و شاسی مستقل دارد، همچنان به استفاده از ساختار اتاق مستقل از شاسی یا همان ساختار مشهور Body on Frame اصرار ورزید. این در حالی بود که سایر خودروسازان معتبر کرهای با سرعت بسیار زیادی محصولات خود را به سمت و سوی استفاده از پلتفرمهای یکپارچه (Monocoque یا Unibody) هدایت کردند. اما چرا؟
ساختار پلتفرم یکپارچه برای ایجاد استقامت و دوام، از ترکیب ادغام شده اتاق و شاسی بهره میگیرد. به این معنا که در این نوع پلتفرم اتاق و شاسی بخشی در هم تنیده هستند و جداسازی این دو عضو از یکدیگر ممکن نیست. این ترکیب موجب ایجاد یک چهارچوب با استقامت بالا و وزن کم میشود که در مصرف سوخت متوسط پایینتر برای مالک معنا پیدا میکند. اما بزرگترین مشکل این دست پلتفرمها آن است که به دلیل فدا کردن فاکتور انعطاف برای دستیابی به استقامت نهایی مورد نیاز، دارای خاصیت فنری کافی برای استفاده در خودروهای دو دیفرانسیل واقعی و کاربری آفرودی مورد نیاز در SUVها نیستند.
به همین دلیل است که خودروسازان تراز اول جهان نظیر جیپ، شورولت، فورد، کرایسلر، تویوتا و نیسان که منحصرا در زمینه طراحی و تولید خودروهای توانمند دو دیفرانسیل آفرودی فعالیت دارند، هرگز ساختار فنی شاسی مستقل را کنار نگذاشته و از سبد محصولات خود حذف نکردند. این مهم دقیقا همان دلیلی است که KGM در سال ۲۰۱۷ و با معرفی نسل جدید خودرو رکستون G4 برای توجیح استفاده از شاسی مستقل در محصولات جدید خود عنوان کرد.
خودروهای دارای شاسی مستقل در مقایسه با هم کلاسهای خود از خانواده دارای شاسی یکپارچه اگرچه از نظر وزن نهایی اندکی سنگینتر هستند اما در نوع کاربری، استفاده نهایی، دوام و طول عمر مفید به مراتب بهتر ایفای نقش میکنند. دلیل آن است که شاسی مستقل ضمن ارائه فاکتورهای دوام، استحکام و طول عمر بسیار بالا، بسیار منعطف، فنری و شکل پذیر هستند. در نتیجه خودرو تولید شده بر شاسی مستقل میتواند وزن بیشتری حمل کند، بار سنگینتری را بکشد، مسیرهای بیراهه را با سادگی بیشتر پشت سر بگذارد و در عین حال به کمک سیستم تعلیق ساده و جان سخت خود، در مسیرهای شهری آسایش، پایداری و لذت سواری را به ارمغان آورند. خودروهای تولیدی KGM از جمله موسو گرند خان صنایع خودروسازی ایلیا و رکستون G4 دقیقا به دلیل استفاده از تکنولوژی نسبتا قدیمی اما ثابت شده شاسی مستقل، از همین ویژگیهای برتر بهره میبرند.